Een klein onderzoekje een dag van tevoren doet mij inzien dat ik toch maar beter de auto richting Nijmegen (Berg en Dal om precies te zijn) kan nemen voor mijn eerste Zhineng Qigong opleidingsdag. Alhoewel ik het veel relaxter vind om met de trein en de bus te reizen, is een halvering van de reistijd toch té aantrekkelijk om de auto te laten staan. Onderweg heb ik toch echter wel een klein beetje spijt van deze beslissing, want ik merk dat ik me lichtjes erger aan de automobilisten die heel subtiel hun gaspedaal intrappen terwijl ik ze net wil inhalen. Ik rij op cruise control, dus aan mij kan het niet liggen! (Herkenbaar?) ‘Kom op Von’, spreek ik mezelf streng toe ‘doe niet zo opgefokt, dit is een dag van ontspanning en innerlijke groei!’.  Mijn grip op het stuur ontspant weer een beetje, tot het moment waarop ik van baan wil veranderen om in te kunnen halen en degene die mij net aan het inhalen is zo lekker naast me blijft hangen! (grrrr….)
Binnenkort ga ik terug naar de bron. Terug naar de oorsprong van karate, de sport die ik tot voor kort 12 jaar lang met veel passie (en bloed, zweet en tranen) heb gedaan. Ik ga namelijk een Qigong instructeursopleiding volgen.
Op zoek zijn naar jezelf is geen vreemde uitdrukking meer voor velen van ons. Het is duidelijk dat we in dit leven onszelf soms verliezen als we teveel gericht zijn op de ander. Als we teveel willen voldoen aan de verwachtingen van anderen vergeten we steeds vaker te doen wat bij onszelf diep van binnen goed voelt. We raken steeds verder van onze kern vandaan en voelen op een bepaald moment dat er iets niet meer in balans is. En ik geloof daar zeker in, heb het ook zelf ervaren.
Loading new posts...
No more posts